Chiny starają się pobudzić gospodarkę pod zasłoną reform

Ludowy Bank Chin ogłosił długo oczekiwaną reformę stóp procentowych. Pomimo pozorów zmian prorynkowych, jej faktycznym celem jest obniżenie kosztów finansowania przedsiębiorstw borykających się ze spowolnieniem gospodarczym za Murem.

We wtorek dotychczasowa główna stopa procentowa zostanie zastąpiona nowym benchmarkiem – loan prime rate – podał w sobotę chiński bank centralny (PBOC). Nowa „cena pieniądza” ma lepiej odzwierciedlać bieżącą sytuację rynkową, być bardziej elastyczna od niezmienianej od 2015 r. „starej” stopy benchmarkowej. Jej wysokość będzie kontrolowana przez Pekin poprzez powiązanie z oprocentowaniem rocznych pożyczek PBOC dla banków komercyjnych (medium-term lending facility).

Reforma ma kolosalne znaczenie dla chińskiej gospodarki. Bank centralny zakłada, że dzięki niej w końcu uda się zbić koszty kredytowania przedsiębiorstw, a co za tym idzie – pobudzić koniunkturę za Murem. Dotychczas najwięksi kredytodawcy, pomimo nacisków Pekinu, używali starej i stałej od 4 lat stopy na poziomie 4,35 proc. jako benchmarku dla wyznaczania oprocentowania środków pożyczanych biznesowi. Dlatego koszty finansowania pozostawały stabilne i relatywnie wysokie, podczas gdy władze usilnie zabiegały, by je obniżyć. Teraz może się to udać, bo nowy benchmark powinien oscylować wokół 3,3 proc. (obecne oprocentowanie jednorocznego MLF).

Podstawowe pytanie brzmi, czy zmiany istotnie przełożą się na zwiększenie akcji kredytowej. Ostatnie dane PBOC za lipiec wskazują, że skala finansowania gospodarki jest relatywnie niewielka. I trudno powiedzieć, czy powodem jest przede wszystkim niewielkie zapotrzebowanie na kredyt zgłaszane przez przedsiębiorców obawiających się przeinwestowania lub spowolnienia gospodarczego za Murem i eskalacji konfliktu na linii Pekin-Waszyngton, czy wysokie wymogi, jakie stawiają małemu biznesowi banki, mimo presji władz centralnych. Sama reforma stóp procentowych w tych fundamentalnych kwestiach nic nie zmienia. Podobnie jak zapewne nie zmieni nastawienia samych bankierów, chętniej i taniej pożyczających pieniądze firmom bezpośrednio kontrolowanym przez władze bądź wpływowe grupy interesu.

Maciej Kalwasiński

Źródło: