Złoto zaskoczyło analityków – Bankier.pl

Wakacyjny rajd cen złota
kompletnie zaskoczył rynkowych analityków. I choć królewski metal zapewne
czeka poważna korekta, to raczej i tak zakończy rok dużo wyżej, niż
oczekiwano.

Na
początku 2019 roku nastroje na rynku złota trudno było uznać za optymistyczne.
Notowania kruszcu dopiero co zdołały się podnieść po druzgocących spadkach z
lata. Dolarowy kurs złota startował z poziomu 1285 USD/oz., a na rynku pełno
było obaw związanych z polityką Rezerwy Federalnej, która według ówczesnych deklaracji
miała w kolejnych kwartałach dalej podnosić stopy procentowe.

7 stycznia 2109 roku baza prognoz
Bloomberga zawierała 19 aktualnych prognoz dla cen złota pochodzących z dużych firm
finansowych i analitycznych. Mediana tych projekcji zakładała, że na
koniec września ’19 kurs złota pozostanie bez większych zmian na poziomie 1280
USD/oz. Mediana prognoz na koniec 2019 roku wynosiła 1290 USD/oz.

Przenieśmy się w czasie o 9
miesięcy do przodu. Złoto kosztuje ok. 1500 USD za uncję i po drodze zdołało
ustanowić nowe rekordy wszech czasów w kilku innych niż dolar walutach (m.in. w
EUR, GBP, PLN, INR). Fed zamiast dokonać zapowiadanych w grudniu PODWYŻEK stóp
procentowych w lipcu zaczął je obniżać i przyspieszył zakończenie QT (czyli
odwrotności QE).

Inwestorzy, którzy zaufali
bankierom centralny, zostali wywiedzeni w pole. Zresztą nie pierwszy i zapewne
nie ostatni raz. Złoto od wieków stanowi polisę ubezpieczeniową
przed szaleństwami władców, w tym także „władców pieniądza”. A jako że ryzyko
nieodpowiedzialnej polityki monetarnej znacząco wzrosło (zwłaszcza w strefie
euro), to i cena polisy poszła w górę.

Owszem, w mojej opinii
prawdopodobnie trochę za szybko i być może zbyt wysoko. Jakaś korekta przed
kolejnym skokiem w górę byłaby jak najbardziej wskazana i zapewne zobaczymy ją
w nadchodzących tygodniach. Ale większość prognoz z początku roku nadaje się
już tylko na makulaturę.

Najbardziej spudłowali analitycy
z australijskiego Westpac Banking oraz francuskiego BNP Paribas, którzy postawili
na spadek cen złota poniżej 1200 USD/oz. Najbliżej celu znaleźli się
(przynajmniej na razie) eksperci z niemieckiego Commerzbanku (prognozujący 1450
USD na koniec września i 1500 USD na koniec grudnia) oraz tradycyjnie pozytywnie
nastawieni do złota ekonomiści z Incrementum (odpowiednio 1402 USD o 1454 USD).
Rzecz jasna ani trzeci kwartał ani tym bardziej rok się jeszcze nie skończył,
ale nawet głęboka korekta raczej nie odwróci trendu wzrostowego.

Jak to zwykle bywa, analitycy zaczęli
podnosić prognozy, goniąc za uciekającym rynkiem. Większość jeszcze go nie
dogoniła. Według stanu z 2 września mediana prognoz dla cen złota wynosiła
1382,50 USD na koniec września oraz 1390 USD na koniec roku. To odpowiednio o
8% i 7,5% poniżej obecnego kursu.

Oczywiście może się zdarzyć, że
do końca roku cena złota spadnie o kilkanaście procent i rynek przyzna rację
sceptykom. Tyle tylko, że trudno sobie wyobrazić, aby nagle wyparowały
wszystkie bolączki, które w ostatnich miesiącach pchały ceny złota w górę: zaraza
ujemnych stóp procentowych, rosnące ryzyko recesji, eskalacja wojen handlowych
i walutowych oraz wysokie ryzyko polityczne w największych gospodarkach globu.

Nie chodzi o to, aby
wyśmiewać prognostów albo też zapakować portfel inwestycyjny w 100% złotem. Rzecz
w tym, że rynek uczy pokory i że próby przewidzenia dokładnego kursu w
określonym czasie są z góry skazane na niepowodzenie. Dlatego w
dłuższym terminie rozwiązaniem problemów z prognozowaniem jest dywersyfikacja.
Jak dotąd rok 2019 należy do złota i obligacji, zaś akcje spisują się słabo.
Ale w przyszłym roku może być odwrotnie i mało kto to
przewidzi. Dlatego zamiast próbować przewidywać nieprzewidziane, lepiej się
na nie zawczasu przygotować.

Krzysztof Kolany

Source link